فرهنگ کلاسی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد

مقدمه: شناخت ادراکات و احساسات دانشجویان نسبت به فرهنگ و روابط اعضای کلاس برای برنامه ریزی و ایجاد تغییرات مثبت، حایز اهمیت است. هدف این پژوهش بررسی نظرات دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در مورد فرهنگ حاکم بر کلاس های درس بود. روش کار: طی یک مطالعه توصیفی – تحلیلی، نظرات 330 نفر از دانشجویان سال آخر دانشکده های پزشکی، پرستاری و مامایی، بهداشت و پیراپزشکی، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه فرهنگ کلاسی استفان رابینز (stephen p robins) با مقیاس لیکرت پنج نقطه ای بود. پردازش داده ها با نرم افزار spss انجام و روشهای آمار توصیفی و برای تعیین ارتباط بین متغیرها، از آزمون های مجذور کای استفاده گردید. نتایج: اکثر دانشجویان (59.1 درصد) به فرهنگ کلاسی دانشگاه امتیاز بینابینی (29-20) دادند. 27.3 درصد فرهنگ کلاسی را باز (امتیاز ³30) و 13.6 درصد آن را بسته (امتیاز <20) توصیف کردند. اکثر دانشجویان معتقد بودند که ارتباط اساتید و همچنین همکلاسی های آنها دوستانه و حمایتی نیست. همچنین اعتقاد داشتند که اساتید انتظاراتشان از دانشجویان را به روشنی بیان نکرده و آنها را به یادگیری بیشتر تشویق نمی کنند. ارتباط مقطع تحصیلی دانشجویان و فرهنگ کلاسی معنی دار بود و دانشجویان دوره کاردانی امتیاز بیشتری به فرهنگ کلاسی داده بودند (p<0.001). نتیجه گیری: از نظر اکثر دانشجویان دانشکده های مورد مطالعه فرهنگ حاکم بر کلاسهای درسی یک فرهنگ بینابینی بود. تعامل و ارتباط بیشتر اساتید با دانشجویان و بکارگیری روش های دانشجو - محور که می تواند منجر به برقراری ارتباط بیشتر بین استاد و دانشجو و دانشجویان با یکدیگر و ایجاد فرهنگ باز و صمیمی گردد، پیشنهاد می شود.